Nie pasujesz do mojej normy, jesteś gorszy. Wpis pierwszej potrzeby
W Artykule 1. Powszechnej Deklaracji Praw Człowieka możemy przeczytać:
Wszyscy ludzie rodzą się wolni i równi pod względem swej godności i swych praw. Są oni obdarzeni rozumem i sumieniem oraz powinni postępować w stosunku do siebie wzajemnie w duchu braterstwa.
Prawa człowieka mają charakter powszechny, niezależny od miejsca zamieszkania. Są przyrodzone czyli obowiązują od samego momentu narodzin. Niezbywalność nie pozwala na zrzeczenie się ich, a nienaruszalność i naturalność nie dają możliwości na to, by władza mogła je dowolnie regulować. Niepodzielność wskazuje na fakt, iż prawa te stanowią integralną całość i nie można traktować i przestrzegać ich wybiórczo.
Jakie mamy prawa? Prawo do życia, wolności słowa, zrzeszania się, prawo do edukacji. XIV Dalajlama mówił: Pokój może panować tylko tam, gdzie respektowane są prawa człowieka, gdzie ludzie mają zapewnione wyżywienie oraz gdzie jednostki i narody są wolne. Jan Paweł II zaś powiedział: Każdy człowiek ma prawo, by szanowane było jego życie i godność, które stanowią dobra nienaruszalne. Tymczasem na świecie, w małym wycinku rzeczywistości…
RASA
Po zakończeniu wojny domowej w USA dyskryminację rasową uregulowano prawnie w tzw. Jim Crow Laws (co ciekawe podstawą prawną tego dokumentu było orzeczenie Sądu Najwyższego z 1896r, w którym uznano, że XIII i XIV poprawki do Konstytucji, znoszące niewolnictwo i umacniające równość między rasami, nie zabroniły ich segregacji, Sąd Najwyższy wprowadził zasadę równi, ale oddzielni). Czas segregacji trwał aż do lat 60. XX w. Chociaż chyba nigdy na dobre się nie zakończył. Biali i czarni zmuszeni byli do korzystania z oddzielnych szkół, publicznych toalet, ławek w parkach, pociągów czy restauracyjnych stolików.
National Geographic Society i firma IBM rozpoczęły w 2005 roku projekt naukowy, który miał na celu wyjaśnienie migracji homo sapiens. Naukowcy doszli do wniosku, że wszyscy obecnie żyjący, pochodzimy od Y-chromosomalnego Adama, który żył około 200 tysięcy lat temu w Afryce. W świetle tej tezy wszelkie koncepcje związane z podziałami klasowymi, rasizmem nie mają żadnej racji bytu. Jesteśmy tacy sami.
W latach 30. XX wieku. w życie weszły rasistowskie i antysemickie ustawy norymberskie, które skierowane były przeciwko społeczności żydowskiej w Niemczech. Żydzi nazywani byli podludźmi, Aryjczycy – nadludźmi. Małżeństwa między nimi były zakazane. Ze strachu przed konsekwencjami wiele mieszanych małżeństw popełniło samobójstwa. Społeczeństwo było podzielone na kilka grup, każda z nich miała odmienne prawa, dotyczące nawet racji żywnościowych. W 30. i 40. latach poprzedniego stulecia Cyganie i Żydzi zostali zmuszeni do noszenia żółtych opasek i byli dyskryminowani na mocy prawa rasowego. Wszyscy doskonale wiemy co działo się dalej…
ORIENTACJA SEKSUALNA
Pozostając w temacie II Wojny Światowej przypomnijmy sobie raz jeszcze Auschwitz. I to jak pewien człowiek posiadł ambicje na stworzenie jedynej słusznej rasy nadludzi, która ma wpasować się w wymyśloną przez niego normę. Homoseksualistów oznaczano różowymi trójkątami, na drabinie społecznej byli tam, gdzie Żydzi. Naziści uważali, że tę chorobę należy leczyć, zmuszając więźniów do wizyt w obozowych domach publicznych. Wielu z nich zostało poddanych kastracji. Pojawiła się też teza, że homoseksualizm można wyleczyć za pomocą ciężkiej pracy.
Początkowo nie przewidywano masowej eksterminacji ze względu na orientację seksualną, a reedukację poprzez pracę, która najczęściej była wyniszczająca i bezsensowna, ponad ludzkie siły. Mimo zakończenia wojny między 1950 a 1965 r. skazywano rocznie około 2800 osób o nieheteronormatywnej orientacji seksualnej.
Co gorsze, jeśli może być jeszcze coś gorszego, osoby homoseksualne nie były uznawane za część nazistowskiej zbrodni wobec ludzkości, tym samym odmówiono im statusu ofiar. Wykluczono ich nie tylko z narracji o ofiarach, ale również – na podstawie decyzji Zachodnioniemieckiej Komisji ds. Nazistowskich Obozów w 1956r. – jednoznacznie pozbawiono prawa do zadośćuczynienia i renty.
Współcześnie w 74 krajach na świecie obowiązuje prawo, które przewiduje kary za kontakty homoseksualne. Jedynym krajem w Europie, który dopuścił się wprowadzenia takich obostrzeń jest Czeczenia, reszta znajduje się w krajach Afryki, Azji, Oceanii i Ameryki Środkowej. Najwyższym wymiarem kary za kontakty osób homoseksualnych jest kara śmierci, którą zapisano w systemach prawnych Afganistanu, Arabii Saudyjskiej, Czeczenii, Iranu, Jemenu, Mauretanii, Somalii, Sudanu, ZEA (z wyjątkiem Dubaju, tam homoseksualistom grozi tylko 10 lat więzienia) oraz w Nigerii.
NIE DOTYCZY CIĘ TO?
Czy to, co przeczytałeś, to zbyt mało? Niczego nas to nie nauczyło. Pomijając wydarzenia ostatnich dni, tygodni… Dyskryminacja wynika również z wyznań religijnych, upodobań politycznych i ogromu innych, mniej lub bardziej błahych aspektów. Żyjemy w XXI wieku i często wypieramy ze świadomości historię, którą przecież pamięta jeszcze niejeden żyjący człowiek. Czas zrozumieć, że jeżeli zgodzimy się na nietolerancję i pomiatanie jakąkolwiek mniejszością, nie możemy czuć się bezpiecznie.
Nawet jeśli nie jesteś członkiem ideologii lgbt, nie jesteś czarnoskóry, nie jesteś Żydem, uwierz mi, znajdzie się tysiąc powodów, żeby postawić cię pod murem i strzelić ci w tył głowy, nawet jeśli nie będzie to strzał w dosłownym tego słowa znaczeniu.
Pozwalając na dehumanizację licz się z tym, że możesz dostać drugim końcem tego kija. Twoja wolność kończy się tam, gdzie zaczyna się wolność innego człowieka. Zbierz się na odwagę i głośno mów, że nie zgadzasz się na złe traktowanie, to najwyższy czas, by działać, jakkolwiek górnolotnie to nie zabrzmi. Historia i fakty powinny mówić same za siebie, oby tylko nie zatoczyły koła.
Pomyśl, że w innym wypadku będziesz kiedyś musiał opowiedzieć wnukom o tym, jak twoje słabe, miałkie pokolenie bez ideałów nie zrobiło nic wtedy, gdy do zrobienia było wiele. Odważ się krzyczeć, miej swoje poglądy, odłącz się od szarej masy. Mów.
autor: Karolina Augustyn
zdjęcie: Instagram
